ریشه واژه پزشک
پیشینۀ پزشکی در جهان به درستی روشن نیست زیرا که از تمدنهای کهن آگاهیهای زیادی در دست نداریم. میتوان گفت همۀ جانداران به محض اینکه جاییشان آسیب ببیند درد کشیده و آنجا را لمس میکنند اما درد بیشتر شده و دستشان را کنار میکشند. نگرانی از این که آن بخش آسیب دیده بجایی بخورد، نمودی از پزشکی است. شاید بتوان گفت نخستین کسی که توانست درد را از خود یا دیگری بزداید نخستین پزشک بوده است. این زدودن درد در ایران باستان از سوی »بَئش ز«(زننده درد در زبان اوستایی) انجام میگرفته است . به این واژه در زبان پهلوی( بجشک )زبان پهلوی و در فارسی پزشک شد.بعدها نیز واژە (بئش) به زبان پهلوی و فارسی رسید که به معنای همان درد بکار میرود و هنوز در واژۀ "بش باد"به معنای (درد بر او باد)روان است. محمدرضا آریائیان
